Bizim de artık bir amigurumimiz var! Bu sevimli koca burun köpekçik bir arkadaşımın el emeği ve Arsel'e hediyesi. Tabi ki hemen üstüne yattım;) Evet kendisini oğlumun onu sevmesinden daha çok sevmiş olabilirim. O ilk gördüğünde yere fırlattı ama şimdi fırsat buldukça önüne atıyorum, sanki oynayacak başka oyuncağı yokmuş gibi... İleride değerini anlar ;) Sonra da bir isim takar heralde...Henüz burnu ve gözleri yok ama dayanamadım böyle fotoğrafladım. Renklerine de bayıldım.
Ellerine sağlık Selay! (kendisi başarılı genç bir moda tasarımcısıdır ayrıca ;))
Hiç tığ örme deneyimim olmadı ama şu aralar deneyesim var böyle güzellikleri gördükçe... Biraz vakit alıyor, hele acemilikte...Cesaret edersem deneyeceğim, belki becerebilirim, bakalım.
Mutlu haftasonları herkese...
haha:) o kol kola hallerini öperim ben ikisininde:))) çok güzel. Alp'inde vardı bir tane, çok kıymetli oluyorlar büyüdükçe, iyi muhafaza et:))
YanıtlaSilEmel nerelerdesin? Özlettin...
YanıtlaSilMutlaka saklarım ben zaten! Arsel evlenince dolaptan çıkarıp ona hediye ederim tekrar, o derece yani ;)
Arsel güle güle kullansın tabiki sende:)
YanıtlaSilçok şeker olmuş ama renkleri filan şahane,
tontiş kolundan öperim onun ben..
Teşekkürler Sebuş, hepinizin yerine öperim bol bol. En tatlı zamanları :)
SilSelay Arsel'e amigurumi yapmış dediğinde bu kadar güzel bir şey beklemiyordum. Ama en güzel fotoğraf Arselişkonun koluna sarıldığı. O kolu yerim ben!
YanıtlaSilYa evet çok güzel olmuş değil mi? Hem de ilk denemesi...
SilBunun göbüşü de var! Ne sevimli cidden. :)) Nasıl başarılı bir ilk deneme ki çok şaşırdım. Bence sende güzel işler çıkartırsın. :)
YanıtlaSilHaha evet tombik bir köpek bu... Ben de şaşırdım, ilk denemede bu kadar başarılı olamam sanırım :)
SilSo cute! Love the colours!
YanıtlaSilhttp://beautyfollower.blogspot.gr